Politie, houd op met de dief op te pakken. De dief is geen dief

“He, politie houd op met het oppakken van de dief want de dief is geen dief, het is de maatschappij, die hem tot dief maakt.” 

Ooit, in de straten van Kinshasa, hoorde ik een meisje dit zelfgemaakte liedje zingen. Ik stond versteld naar haar te staren, naar haar te luisteren. Zij zong filosofie, zij zong het leven, het hele leven. 

Toen ik hoorde dat een dief in het Afrika Museum in Berg en Dal was opgepakt, moest ik aan dat straatmeisje van Kinshasa denken. Ik voelde de behoefte om met de megafoon naar het Nederlandse politiebureau te stappen om dat liedje luidkeels te zingen, want deze dief is geen dief, het is een weldenkend mens met gezonde zintuigen waarvan voelen bij hem het meest ontwikkeld is. Hij voelde dat emotionele waardevolle objecten van zijn voorouders in het Afrika Museum in Berg en Dal lagen en hij kwam die rustig ophalen. Punt uit. Gestolen objecten horen terug te gaan naar de eigenaar.  

Eenheid van Afrika

Mwazulu Diyabanza Siwa Lemba is net als ik afkomstig uit de grote Congo, een gebied dat, voordat missionarissen uit Europa met Jezus in de ene hand en de zweep in de ander arriveerden, uit georganiseerde koninkrijken bestond. Congo was een van die koninkrijken.  

Het is niet de eerste keer dat deze man in een museum is binnengestapt om de gestolen waardevolle spullen van zijn voorvaders terug te pakken. 

Dat doet hij niet in zijn eentje maar samen met zijn mouvement Unité Dignité Courage(Eenheid Waardigheid Moed) en zijn vrouw, zoals hij het zelf zegt, voor de eenheid van Afrika. 

In juni stapte hij het Musée du Quai Branly binnen in Parijs. In augustus was hij bij het Belgische Afrika museum in Tervuren. Ook daar, net als in het Afrika Museum in Berg en Dal, pakte hij objecten die hem toebehoorden. 

In Berg en Dal werd hij opgepakt omdat hij gewoon zijn spullen terug wilde halen. 

De man zit nu vast bij de politie voor verhoor, in plaats van het Afrika museum dat gehoord zou moeten worden, wegens diefstal. De omgekeerde wereld!

Mwazulu belichaamt de soldaat die zijn vader was en de moedige Emery Patrice Lumumba. Zijn vader was adjudant in het leger van Mobutu. Hij heeft op een katholieke school gezeten tot hij, met filosofie in zijn pakket, zijn middelbare school afrondde. 

De rest werd zelfstudie Internationale Betrekkingen en reizen naar de Caraïben, Europa en verschillende landen binnen Afrika om te begrijpen wat zijn mensen is aangedaan, wat nog van hun religie, beschaving en waarden die vroeger, toen het continent nog niet in contact was gekomen met de westerse beschaving, is overgebleven.  

De val van de Muur

Als dertienjarige was hij al politiek actief binnen de UDPS, een partij die Congo in de jaren ‘90, na de val van de Muur in Berlijn, in het universum van de democratie loodste. 

Tijdens zijn reizen ontdekte hij de Afrikaanse religies in de Caraïben waar de zijnen met hun wortels, waardigheden, en geloof uit Afrika zijn geplukt door Nederland, Portugal en Fransen tijdens de Atlantische slavenhandel. 

De grote hypocrisie van het Westen 

Hij ontdekte ook de grote hypocrisie van de westerse correcte democraten die de Afrikaanse corrupte dictators vrolijk ondersteunen. Toen sloeg zijn strijd om. Afrika moest een land, de Verenigde Staten van Afrika, worden, zoals Emery Patrice Lumbumba dat graag wilde. 

Maar Lumumba werd door Amerikanen en Belgen gedood, in stukjes gehakt, tanden uit zijn gebit gerukt, vingers afgesneden, als trofee meegenomen naar België. De rest van het lichaam werd in zuur opgelost om elke spoor te wissen. Van die vingers en de tanden is alleen maar een tand over, die de familie Lumumba recent bij de griffier in België mocht komen ophalen. Zo had de rechter besloten. Mwazulu heeft de voornaam van Lumumba: Emery. 

Doe normaal en wees beschaafd 

Terug naar de dief van Berg en Dal die geen dief is maar een activist. Laat hem vrij en luister naar hem. Wat hij wil is wat in de afgelopen weken de Black Lives Matter-demontranten willen en zeggen: doe normaal en wees beschaafd. Meer wil hij niet, want als je normaal doet en beschaafd bent, ga je niet gestolen emotionele waardevolle objecten van andere volkeren in je museum houden en daaraan geld verdienen zonder een cent terug te geven aan de Afrikaanse eigenaar. 

Stoppen met luisteren naar historische charlatans 

Wij moeten ook ophouden met luisteren naar historische charlatans zoals Piet Emmer die jarenlang lopen te liegen en te bedriegen over de geschiedenis. Wij zouden beter naar mensen zoals Mwazulu Diyabanza Siwa Lemba moeten luisteren. Hij vertelt de geschiedenis in de praktijk. De geschiedenis die ook achter de Zwarte Piet-discussie zit, alleen Zwarte Piet is gevoel. Het is geen kunstbeeld in een museum dat je zo maar kan pakken. 

Wij zouden ook moeten stoppen met zelfgemaakte betekenisloze kreten als verjaring, zoals een Nederlandse vriend tegen me zei dat het zo lang geleden was en dat die spullen in handen van Nederland zijn. De geschiedenis is nooit lang geleden. Die wordt vervoegd in het verleden, heden en de toekomst, als onze eigen schaduw. 

Wij zouden ook moeten stoppen met vragen zoals aan wie die objecten toebehoren. Die behoren tot de mensen, de culturen, de landen waar die geroofd zijn. En voor hen bij wie die objecten zijn geroofd, het zijn geen objecten maar symbolen van politieke machtswisseling, maatschappelijke organisaties, geloof en goden. In de plaats, heeft de kolonisator binnen de cultuur het beeld van Jezus met de bijbel en de zweep doorgedrongen. Dat is niet leuk. 

Luister naar het straatmeisje van Kinshasa

Ook rommelen en vervalsen van de geschiedenis is niet leuk. En zoals ik het altijd zeg; de geschiedenis van Congo is als de geest van een dode, zolang die zijn waardige rustplek nog niet heeft gekregen, zal hij boven ons blijven hangen en ten alle tijden in verschillende vormen ons tot orde blijven roepen, zoals nu het geval in het Afrika Museum in Berg en Dal. 

Luister naar het straatmeisje van Kinshasa en laat die man vrij. Hij is geen dief. De maatschappij heeft hem tot dief gemaakt.